آیا هنوز رابط کاربری اندروید بی‌کیفیت وجود دارد؟
تا همین چند سال قبل انواع رابط کاربری اندروید مورد انتقادات زیادی قرار می‌گرفتند. به نظر می‌رسید از هواوی و اوپو گرفته تا حتی مهم‌ترین شرکت اکوسیستم اندروید یعنی سامسونگ نمی‌توانند در برابر تبدیل اندروید خام به یک رابط کاربری غیر جذاب و دچار مشکلات متعدد مقاومت کنند.
البته می‌دانیم بسیاری از این رابط های کاربری اندروید ویژگی‌های جدیدی را معرفی کرده‌اند که حالا در تمام گوشی‌ها مورد استفاده قرار می‌گیرند. اما در هر صورت این واقعیت را تغییر نمی‌داد که آن‌ها رابط های کاربری زشتی بودند و بخش زیادی از منابع سیستم را مصرف می‌کردند.
با این وجود، چنین وضعیتی مربوط به مدت‌ها قبل بود و حالا تمام شرکت‌های بزرگ توجه ویژه‌ای به این حوزه نشان می‌دهند. در واقع برای این مطلب می‌خواهیم به این سوال پاسخ دهیم آیا هنوز رابط کاربری اندروید بی‌کیفیت وجود دارد؟
چه چیزهایی منجر به کاهش جذابیت رابط کاربری اندروید می‌شود؟
اول از همه باید یک رابط کاربری اندروید بد و بی‌کیفیت را تعریف کنیم. در این زمینه می‌توان ساعت‌ها استدلال‌های مختلفی را مطرح کرد اما در هر صورت به‌نظر می‌رسد موضوع جذابیت بصری، تعداد و کیفیت ویژگی‌های مختلف، تغییرات اعمال شده بر روی سیستم اصلی و اینکه فقط بخش اندکی از منابع سیستم درگیر شوند، برای کاربران اهمیت بیشتری دارد.
هنگام قضاوت در مورد این معیارها، چندین نمونه از رابط های کاربری اندروید قدیمی وجود دارند که می‌توانند به‌عنوان موارد بی‌کیفیت یا حداقل ناامیدکننده در نظر گرفته شوند.
رابط کاربری TouchWiz سامسونگ به دلیل موفقیت گسترده گوشی‌هایی مانند گلکسی اس ۳ تا مدت‌ها مشهورترین رابط کاربری اندروید محسوب می‌شد. سامسونگ مشخصه‌های متعددی در این رابط کاربری تعبیه کرده بود و ظاهر منحصر به فردی داشت اما در نهایت بسیاری از این ویژگی‌ها مورد استفاده قرار نمی‌گرفتند و این رابط کاربری تاثیر منفی در عملکرد گوشی داشت. سپس این شرکت با گلکسی اس ۷ از رابط کاربری Samsung Experience رونمایی کرد و با این کار اوضاع بهتر شد.
رابط کاربری EMUI هواوی هم تا اواسط دهه ۲۰۱۰ در موقعیت مشابهی قرار داشت زیرا ویژگی‌های زیادی را ارائه می‌کرد ولی هواوی به بحث عملکرد گوشی توجه زیادی نشان نمی‌داد. هواوی همچنین مدیریت حافظه را برای بهبود مصرف انرژی دستکاری می‌کرد که این رویکرد برای نوتیفیکیشن‌ها و قابلیت‌های چندوظیفگی تأثیر منفی داشت. همانند TouchWiz، بسیاری از گوشی‌های مبتنی بر نسخه‌های قدیمی EMUI به مرور زمان دچار مشکلات در زمینه‌ی عملکرد می‌شدند.
همان‌طور که می‌بینید، ویژگی‌های نرم‌افزاری و عملکرد گوشی در اغلب موارد به یکدیگر گره خورده‌اند. اگر بدون بررسی‌های دقیق تعداد زیادی ویژگی‌های متنوع در رابط کاربری تعبیه شود، این موضوع منجر به اشغال شدن بخش زیادی از حافظه رم، حافظه داخلی و دیگر بخش‌ها خواهد شد.
از دیگر نمونه رابط‌های کاربری که اندروید خام تا حد زیادی تغییر می‌کرد، می‌توانیم به ColorOS گوشی‌های اوپو اشاره کنیم که مثلا تغییرات مربوط به مدیریت حافظه رم قابلیت‌های چندوظیفگی را دچار مشکل می‌کرد.
همچنین نباید نسخه‌های اولیه MIUI را از قلم بیندازیم. رابط کاربری گوشی‌های شیائومی در ابتدا شباهت بسیار زیادی به iOS داشت و این کپی‌برداری به حدی بود که مثلا منوی تنظیمات این رابط کاربری تا حد زیادی همان منوی تنظیمات iOS محسوب می‌شد. در ادامه میتوانید تبلت می پد مبتنی بر MIUI 7.5 را مشاهده کنید که بدون شک یادآور آیپد است.
البته قضاوت در مورد ظاهر هر چیزی تا حد زیادی یک موضوع سلیقه‌ای به حساب می‌آید و رابط کاربری اندروید هم از این قاعده مستثنا نیست. برخی کاربران مشکلی با کپی‌برداری از iOS ندارند اما در هر صورت هیچ مزیتی در ارائه‌ی کپی نصفه و نیمه از یک سیستم‌عامل محبوب وجود ندارد.
بسیاری از رابط‌های کاربری اندروید در اوایل دهه ۲۰۱۰ به وضوح بر ارائه‌ی ویژگی‌های متنوع، قابلیت‌های گسترده در زمینه‌ی شخصی‌سازی و اولویت دادن ظاهر بر بحث عملکرد متمرکز شدند؛ البته در آن دوران اندروید خام نشان داد که رویکرد کاملا متضاد هم لزوما بهترین راهکار نیست.
نسخه‌های اولیه اندروید خام فاقد ویژگی‌هایی مانند پشتیبانی از دو سیم‌کارت، بررسی میزان حجم اینترنت مصرف شده، حالت ذخیره باتری و بسیاری از دیگر قابلیت‌های مفید بود. باید یادآوری کنیم بسیاری از این مشخصه‌ها از همین رابط کاربری اندروید شرکت‌های مختلف روانه‌ی اندروید خام شده‌اند.
بهبود قابل توجه رابط‌های کاربری اندروید
خوشبختانه طی چند سال گذشته، شاهد بهبود قابل توجه رابط کاربری اندروید گوشی‌های مختلف در زمینه‌های مختلف هستیم. اگرچه شرکت‌ها دیگر در زمینه‌ی ارائه‌ی ویژگی‌های نرم‌افزاری زیاده‌روی نمی‌کنند، اما در این میان همچنان به نوآوری ادامه می‌دهند.
روی هم رفته، این شرکت‌ها بهتر از گذشته نیازهای اساسی کاربران را در نظر می‌گیرند و همچنین رقابت سالم بین آن‌ها تاثیر زیادی در بهبود این رابط‌های کاربری داشته است. به‌عنوان مثال می‌توانیم به شرکت‌هایی مانند هواوی، سامسونگ و شیائومی اشاره کنیم که برای آموختن نحوه استفاده کاربر از گوشی، از الگوریتم‌های یادگیری ماشینی بهره می‌برند و این موضوع منجر به بهبود عملکرد گوشی‌های موردنظر شده است.
همچنین نقش اندروید خام در بهبود این رابط‌های کاربری را نمی‌توان کتمان کرد زیرا حالا اندروید خام به تنهایی جذابیت زیادی دارد و از هویت متمایز و ویژگی‌های جذابی بهره می‌برد. به همین خاطر شرکت‌ها برای توسعه رابط‌های کاربری می‌توانند بدون دردسر این ویژگی‌های جذاب را برای گوشی‌های خود ارائه کنند. باید خاطرنشان کنیم برای گوگل بحث عملکرد اهمیت زیادی دارد و این ویژگی‌ها عملکرد گوشی را قربانی نمی‌کنند.
از جمله بهترین رابط‌های کاربری اندروید می‌توانیم به One UI سامسونگ، EMUI 10 هواوی، OxygenOS وان‌پلاس و ColorOS 7 اوپو اشاره کنیم. پایه و اساس این رابط‌های کاربری اگرچه اندروید خام است، اما هرکدام از آن‌ها تفاوت‌های زیادی با یکدیگر دارند.
در این میان شرکتی مانند HMD که سازنده گوشی‌های نوکیا است، رویکرد متفاوتی را اتخاذ کرده و رابط کاربری گوشی‌های این شرکت تقریبا همان اندروید خام محسوب می‌شود. به همین خاطر برای آپدیت گوشی‌های خود می‌تواند بهتر و سریع‌تر عمل کند و در ضمن هزینه‌ی کمتری برای این کار صرف می‌شود.
روی هم رفته، پیدا کردن نمونه‌های بی‌کیفیت در بین رابط های کاربری اندروید به کار بسیار سختی بدل شده است. البته شاید از بین برندهای معروف، رابط کاربری FunTouchOS شرکت ویوو را می‌توان به‌عنوان بدترین رابط کاربری انتخاب کرد. در کل این رابط کاربری ویوو هنوز فاصله‌ی زیادی با دیگر رقبای خود دارد.
در نهایت به نظر می‌رسد فقط گوشی‌های اندرویدی ساخت شرکت‌های ناشناخته از رابط‌های کاربری بی‌کیفیت بهره می‌برند. بنابراین اگر گوشی‌های اندرویدی ساخت شرکت‌های مشهور را خریداری می‌کنید، پس از لحاظ نرم‌افزاری با تجربه کاربری مناسبی روبرو خواهید شد.
شما در مورد رابط کاربری گوشی‌های اندرویدی چه فکر می‌کنید؟ آیا در کل از آن‌ها راضی هستید یا اینکه به نظرتان همچنان مشکلات زیادی دارند؟ نظرات خود را در بخش کامنت‌ها با ما و دیگران در میان بگذارید.
